Dynamic Dutchies op WK Indoor Skydiven in Praag

Dit jaar werden voor het eerst de wereldkampioenschappen indoor skydiven georganiseerd in Tsjechië. De KNVvL heeft namens Nederland 2 teams gestuurd, Murphy Mania in FS4 en ISR Freefly (tegenwoordig Dynamic Dutchies) in D2W. Dit blog vertelt hoe instructeurs Joey van Gils en Rick Verbunt dit evenement ervaren hebben.

Over de vraag of wij deel wilden nemen aan het WK hoefden wij niet lang na te denken.
Natuurlijk willen wij dat! Dus daar beginnen de voorbereidingen: zoeken naar een slaapplek, het regelen van vervoer en het boeken van trainingstijd. Zaken die nog best wel lastig bleken te zijn. Gelukkig heeft Indoor Skydive Roosendaal ons hier veel bij geholpen.

Oefenen, oefenen, oefenen

Vanwege verschillende verplichtingen konden de trainingen pas eind augustus van start gaan, maar vanaf het moment dat wij zijn gestart, zijn we er ook vol tegenaan gegaan. In het begin lag de focus op de divepool (verschillende patronen die gevlogen moeten worden) met af en toe wat ruimte voor tricks in de vrije routine. Naarmate de weken verstreken en wij de divepool goed onder de knie hadden, verschoof de aandacht naar de vrije routine. Ongeveer een maand voor vertrek hadden wij de vrije routine grotendeels af, totdat Joey voor een training binnenkwam en zei: “Ik vind hem niet lekker lopen, het moet anders.”
Gelukkig was hij niet de énige die dit dacht….

Ready? Let’s go!

Na 2 maanden ongeveer een uur tot anderhalf uur per week getraind te hebben, waren wij er klaar voor. Dinsdag 20 oktober vertrokken wij naar Praag om deel te gaan nemen aan de allereerste wereldkampioenschappen indoor skydiven ooit! Zoals je je voor kunt stellen waren in de aanloop naar deze wedstrijd de zenuwen zich al op gaan stapelen!

Heeft Joey een paspoort?

Hoe laat moeten we vertrekken om het vliegtuig te halen? Hoe gaan we van het vliegveld naar het hotel? Wij waren er klaar voor. Dinsdag de 20^ste vertrokken wij om 06.30 vanuit Breda richting Zaventem, een uurtje rijden en dus ruim op tijd aanwezig… Helaas reden wij na ongeveer 10 minuten rijden voor Antwerpen al de file in. Na opeenvolgende files in Antwerpen, na Antwerpen, voor Mechelen en voor Brussel was het inmiddels 08.25. Koffers inchecken kon tot 08.30 en wij stonden nog vast op de snelweg. Aan het begin van de reis was de sfeer nog goed, maar inmiddels bleef het bij lange periodes van stilte afgewisseld met willekeurige vloekpartijen.

Een scene uit een actiefilm

Toen wij om 08.40 alsnog hijgend met onze koffers bij de incheckbalie stonden, werd ons medegedeeld dat wij helaas niet meer mee konden met deze vlucht tenzij we onze bagage achter zouden laten.  “Zit er iets in de koffer wat jullie per se nodig hebben?” was de vraag die ons gesteld werd vlak voordat wij onze tickets om wilden gaan boeken. Nadat wij uit hadden gelegd wat wij bij ons hadden en waar het voor nodig was, werd er een telefoontje gepleegd. Uit het niets konden de koffers alsnog mee, maar wij moesten ons wel haasten om het vliegtuig te halen. Na een sprint over terminal 1 van Zaventem Airport die zo een scene uit een actiefilm zou kunnen komen hadden wij dan alsnog ons vliegtuig gehaald!

45°c!

Woensdag gingen we trainen in de tunnel van Hurricane Factory, maar wat wij hoorden toen wij aankwamen schetste toch allebei onze verbazing. Het was op dat moment zo’n 45°c in de tunnel! En daar moesten wij verdeeld over de dag nog een uur in trainen. Zulke omstandigheden zijn slopend, vooral als daar ook nog bij komt kijken dat deze tunnel harder gaat dan je gewend bent. Na een lange dag trainen, waren wij toch tevreden met wat wij bereikt hadden. We wisten onze windsnelheden en konden comfortabel onze speed round en onze vrije routine vliegen.

Dag 1 van het WK: de poulefase

Vrijdag de 23^ste was het dan zover, de start van de wereldkampioenschappen met op dag 1 de poulefase. 4 teams die ieder 1 keer tegen elkaar strijden om een goede eindklassering te bereiken. Iedereen kwam de volgende dag weer in actie tijdens de toernooifase. Wij troffen Noorwegen, Australië en Tsjechië 2.

Tijdens de eerste ronde tegen de Noren verdienden wij 1 punt, de jury vond onze vrije routine beter, maar door een aantal fouten van onze kant, waren de Noren sneller. In de 2^de ronde vloog Rick tijdens de vrije routine de ruit in en de Australiërs bleken toch een stuk sneller in de speed round. In de laatste ronde wisten wij al dat Tsjechië 2 de vrije routine zou winnen, want zij hadden een ontzettend interessante choreografie! De snelheidsronde was een ander verhaal. Wij waren sneller dan de Tsjechen, maar maakten wel 1 fout waardoor wij 5 seconden straftijd kregen en uiteindelijk verloren van de Tsjechen. Belangrijkste detail: de opwaartse lijn was ingezet!

Omdat wij laatste waren geëindigd in de poule troffen wij de sterkste uit een ander poule, tegen Tsjechië 1 hoefden wij enkel een vrije routine te vliegen en ook Tsjechië 1 bleek te sterk voor ons. Vervolgens troffen wij de Finnen voor een speed round.

Foutje, bedankt!

Van te voren hadden wij ingeschat dat wij de Finnen moesten kunnen verslaan, maar toen de ronde gevlogen was, bleek dat wij toch vergelijkbare tijden hadden weggezet. Er was alleen een probleem met het tijdsregistratiesysteem, doordat de exit van de Finnen verkeerd ging, moest de ronde opnieuw gevlogen worden. Dit kwam in ons voordeel uit, want wij hadden een hele grote fout gemaakt tijdens onze uitvoering (lees: 1 ronde teveel gevlogen). De 2^de keer dat wij mochten, ging bijna foutloos waardoor onze tijd bij de top van het gehele deelnemersveld hoorde!

Nadat wij de Finnen versloegen, troffen we Zwitserland 2 voor weer een vrije routine. Hier merkten wij weer het voordeel dat andere teams hadden tegenover ons, zij trainen het hele jaar door in een vergelijkbare tunnel. Voor ons was het een behoorlijke omschakeling, hierdoor zag je dat wij naarmate het toernooi vorderde, groeiden en dat de andere teams op hetzelfde hoge niveau bleven presteren. Het mocht niet baten, wij verloren van de Zwitsers en zouden de Hongaren treffen in de finale om de 11^de en 12^de plaats.

De 11^e plaats

Tijdens deze finale was het goede gevoel er wel, de vrije routine wonnen wij en ondanks dat we een aantal grote fouten maakten tijdens de speed round bleek het met de snelheid goed te zitten want deze wonnen wij ook. Met als resultaat: een 11^de plek!

Vooraf hadden wij nooit verwacht hier te eindigen, maar dit zorgt er wel voor dat wij een extra goed gevoel hebben over gehouden aan het WK. De sfeer tijdens de wedstrijd was namelijk ook ontzettend goed. Wanneer je het goed deed werd dit gevierd en wanneer het minder goed ging, kreeg je een klop op de schouders. Van iedereen. Een groot deel van het deelnemersveld kenden wij alleen van YouTube-filmpjes en nu stonden wij er tussen!

Steun uit Nederland

De steun vanuit Nederland was helemaal overweldigend: vanuit de KNVvL om ons naar het WK te sturen, Indoor Skydive Roosendaal die ons iedere stap in de voorbereiding geholpen heeft, Murphy Mania als mededeelnemers en supporters, onze eigen meegereisde supporters en het grote aantal berichten dat wij van het thuisfront hebben ontvangen. Jullie hebben er allemaal voor gezorgd dat dit WK onvergetelijk is!

En nu? Verder als de Dynamic Dutchies!

Voor ons was deze vraag niet zo moeilijk te beantwoorden. Wij gaan door! Wel hebben wij besloten niet meer per wedstrijd vooruit te willen kijken, maar het hele jaar door in onszelf te investeren om beter te worden. Bij deze verandering past ook een andere teamnaam, vanaf nu gaan wij door het leven als: “Dynamic Dutchies”! In de praktijk verandert er weinig. Je zult ons alleen vaker op wedstrijden zien en vaker in de tunnel zien als coaches. Wij gaan namelijk maandelijks tunnel camps organiseren en zullen vaker beschikbaar zijn voor 1 op 1 coaching.

Wil je op de hoogte blijven van onze activiteiten?
Volg dan de Dynamic Dutchies Facebook pagina.